आज भी मेरी कविताओं में
जिक्र तुम्हारा होता है
आज भी लबों पर मेरे
नाम तुम्हारा आता है
जब जिक्र तुम्हारा होता है
जब जिक्र तुम्हारा होता है
जब तुमने दिन को रात कहा
मैंने दिन को रात बना दिया
जब तुमने सूरज को चांद कहा
मैंने सूरज को चांद बना दिया
तुमने जो बोला मैंने किया
तुमने जो कहा मैंने कहा
क्योंकि कहीं ना कहीं तुम ही हो
मेरी हर एक आरजू में तुम बसती हो
मेरी हर एक तमन्ना से तुम गुजरती हो
मेरे साथ बिताये पल की पलकों में तुम हो
मेरी आंखों से बहनेवाले अश्रु के आंसुओ में तुम हो
तुम ही हो जो तुम मुझे चलाती हो
तुम ही हो जो मेरी सांसों में बसती हो
तुम ही हो जो मेरी धड़कनों में सफर करती हो
तुम ही हो जो आंखों में बसर करती हो
और तुम ही हो...
जो कभी नहीं मुझसे भसड करती हो
तुम हो तो में लिख पाता हूं
तुम हो तो में जी पाता हूं
बिन तुम्हारे में लापता हो जाता हूं
कहीं खुद में ही गुमशुदा हो जाता हूं
तुम्हें शायद पता नहीं होगा
तुम बिन में कुछ लिख नहीं पाता
लाख बार सोचने पर भी कुछ सूझ नहीं पाता
तुम मेरी आबरू हो, तुम ही मेरा गुरुर हो
तुम ही सत्य हकीकत हो और तुम ही कहेवत हो
तुम हो तो मैं लिख पाता हूं
तुम हो तो मैं सोच पाता हूं
बिन सोचे भी बहोत कुछ बोल जाता हूं
बिन कहे अब मैं अब रह नहीं पाता हूं
तुम्हें भी पता है
तुम भी इससे वाकिफ हो
तुम भी इससे रुबरू हो
बेशुमार मोहब्बत है तुमसे
बेशुमार प्यार है तुम पे
बहुत सी गुजारीशें है तुमसे
ये जान भी निसार है तुम पे
तुम्हें ही याद बनाकर
तुम्हें ही यादों से मिलाकर
मैं घंटो तक लिखने बैठ जाता हूं
और जब होश आता है
तब वहां से बहुत दूर आ चुका होता हूं
उन मंजिलों के बेहद करीब पहुंच चुका होता हूं
जहां से कुछ लिखने लायक बाकी रह जाता है
जहां से कुछ मिलने लायक अधूरा छूट जाता है
पर इतना सब कुछ लिखने के बावजूद
इतना सब कुछ होने के बावजूद
कुछ ख्वाहिशें अधूरी रह जाती है
कुछ इच्छाएं बाकी रह जाती है
और देखते ही देखते...
तुम्हें याद कर कर
एक कविता शब्द बन उभर आती है
जो मेरी क्षमताओं को निखारती है
मुझे मुझसे मिलाती है
जो मेरी काबिलियत को पहचानती है
मेरी रुह को उभारती है
और...
कभी कभार याद बन दूर चली जाती है
कभी कभार याद बन दूर चली जाती है
आज भी मेरी कविताओं में
जिक्र तुम्हारा होता है
आज भी लबों पर मेरे
नाम तुम्हारा आता है
जब जिक्र तुम्हारा होता है
जब जिक्र तुम्हारा होता है
આજે પણ મારી કવિતાઓમાં
વાતો માત્ર તારી થાય છે ...
આજે પણ હોઠોં પર મારા
નામ માત્ર તારું આવે છે ...
જ્યારે વાત તારી નીકળી આવે છે ...
જ્યારે વાત તારી નીકળી આવે છે ...
જ્યારે તે રાતને દિવસ કીધું;
મેં રાતને દિવસ બનાવી દીધું ...
જ્યારે તે સૂરજને ચંદ્ર કીધું;
મેં સૂરજને ચંદ્ર બનાવી દીધું ...
તે જે બોલ્યું ... મેં કર્યું; તે જે કહ્યું ... મેં કહ્યું
કેમ કે ... ક્યાંક ને ક્યાંક તું જ છો
મારી હર એક આરઝૂમાં ... તું જ વસવાટ કરશ
મારી હર એક તમન્નાને ... તું જ પસાર કરશ
મેં વિતાવેલા ... હર એક પળના નયનોમાં તું છો
મારી આંખોમાંથી વહેતા ... હર એક અશ્રુના આંસુઓમાં તું છો
તું જ છો ... જે મને ચલાવશ
તું જ છો ... જે મારી શ્વાસોમાં વસશ
તું જ છો ... જે મારી ધડકનોમાં મુસાફરી કરશ
તું જ છો ... જે મારી આંખોમાં સવારી કરશ
અને તું જ છો ...
જે મારાથી ... ન ક્યારેય પણ મગજમારી કરશ
તું છો ... તો હું કંઇક લખી શકું છું
તું છો ... તો હું જીવી શકું છું
વગર તારા ... હું ક્યાંક ખોવાઈ જાઉં છું
ક્યાંક પોતાનામાં જ ... ભરમાઈ જાઉં છું
તને કદાચ ખબર નહીં હોય ...
તારા વગર ... હું કંઇ લખી નથી શકતો
લાખો વખત વિચાર્યા પછી પણ ... કંઇ વિચારી નથી શકતો
તું જ મારી આબરુ છો ... તું જ મારુ અભિમાન છો
તું જ સત્ય હકીકત છો ... તું જ કટુ કહેવત છો
તું છો ... તો હું કંઇક લખી શકું છું
તું છો ... તો હું કંઇક વિચારી શકું છું
વિચાર્યા વગર પણ ... ઘણું બધું બોલી જાઉં છું
કહ્યા વગર ... હવે હું ના રહી જાઉં છું
... તને પણ ખબર જ છે ...
તું પણ તેનાથી વાકેફ જ છો ... તું પણ તેનાથી રૂબરૂ જ છો
અઢળક મોહબ્બત છે ... તારાથી
અઢળક પ્રેમ છે ... તારા પર
ઘણી બધી ગુજારીશો છે ... તારાથી
આ જાન પણ કુરબાન છે ... તારા પર
તને જ મારી યાદ બનાવીને ...
તારી જ યાદોને ... મારી યાદોથી મળાવીને
હું કલાકો સુધી લખવા બેસી જાઉં છું ...
અને જ્યારે ભાન આવે છે ...
ત્યારે ત્યાંથી ... ઘણો દૂર આવી ગયો હોઉં છું
એ રસ્તાઓની ... ઘણો નજદીક પહોંચી ગયો હોઉં છું
જ્યાં લખવા લાયક ... કંઈ જ બાકી નથી રહી જતું
જ્યાં મળવા લાયક ... કંઈ જ અધૂરું નથી છૂટી જતું
પણ ... આટલું બધું લખવા છતાં પણ
.... આટલું બધું હોવા છતાં પણ
અમુક સપનાઓ અધૂરા છૂટી જાય છે ...
અમુક ઈચ્છાઓ અધૂરી રહી જાય છે ...
અને જોત જોતામાં જ ...
તને યાદ કરી કરીને ...
એક કવિતા શબ્દો બનીને ઊભરાઈ આવે છે ...
જે મારી ક્ષમતાઓને ચમકાવે છે ...
જે મારાથી મને મળાવે છે ...
જે મારી કાબેલિયતને નવી ઓળખાણ અપાવે છે ...
જે મારી રુહને ઉભાર અપાવે છે ...
અને ...
ક્યારેક ક્યારેક યાદ બનીને ... દૂર ચાલી જાય છે
ક્યારેક ક્યારેક યાદ બનીને ... દૂર ચાલી જાય છે
આજે પણ મારી કવિતાઓમાં
વાતો માત્ર તારી થાય છે ...
આજે પણ હોઠોં પર મારા
નામ માત્ર તારું આવે છે ...
જ્યારે વાત તારી નીકળી આવે છે ...
જ્યારે વાત તારી નીકળી આવે છે ...